naturalnie

to się nazywa stuprocentowo ekologiczne zdjęcie. mało tego, ja się nawet zmusiłem do tego, by w siąpiący mżawką dzień opuścić przytulną (no, jak na te warunki...) plastikową wiatę autobusową w jastarni.
taki byłem...

good times...

ech, kiedyś - nie tak dawno nawet - to dopiero były zimy. pod nogami mam trochę lodu i kilka metrów zatokowej wody. przed sobą molo.

tytuł sponsoruje edie brickell

oko w oko

corvus cornix nad brzegiem zatoki puckiej - czyli kto się bawi jesienią na puckiej zielonej plaży. w jej oczach odbija się właśnie zatoka. szara i ponura jak sama wrona.

na fali

kuźnica. półwysep helski. ona jakoś tam aspiruje do bycia miejscowością turystyczną, ale na szczęście nie traci swojego starego rybackiego wizerunku.
ona i puck, to dwie miejscowości w powiecie, gdzie w środku lata możesz się poczuć tak, jakbyś na chwilę zostawił gdzieś za sobą cały ten wakacyjny zgiełk.
czy jakoś tak.

na słońce

fragment zielonej plaży - widać dlaczego, czyż nie? - koło mola.

chórem

czyli co słychać na tyłach wiejskiego chóru małolatek

wiosny!!!

nieba koloru błękitnego, żadnych chmur typu cumulus w kolorze białym i sporo młodych zielonych pączków.
oby do wiosny...
to kawałek nieba, powiedzmy że nad działkami - okolicą ulic Kopernika, Mestwina i Waryńskiego; zresztą: czy niebo ma granice?

łzy

ściana zabytkowej puckiej fary; krzyż wisi za zakrystią. zaczynało właśnie padać. wtedy - pod koniec października 2006.